معمولا برای حذف مواد کلوئیدی آب و فاضلاب ، از ترکیبات فلزاتی مانند آلومینیوم ، آهن یا برخی از ترکیبات الکترولیت استفاده میشود. املاح فلزات که به عنوان منعقد کننده وارد آب میشود، در اثر هیدرولیز به صورت یونی یا هیدروکسید یا هیدروکسیدهای باردار ، در میآید. بوجود آمدن این مولکول باردار بزرگ با خنثی نمودن ذرات کلوئیدی و کاهش پتانسیل زتا (اختلاف پتانسیل بین فاز پخش شده و محیط اطراف آن) که عامل اصلی دافعه بین ذرات کلوئیدی میباشد، امکان لازم برای عمل نمودن نیروی واندروالسی بوجود میآورند که موجب چسبیدن ذرات به یکدیگر میشود.
بنابراین ، عامل اصلی حذف بار کلوئیدها ، یونهای فلزی نیستند، بلکه محصولات حاصل از هیدرولیز آنها میباشد. با توجه به آزمایشات مختلف ، یونهای فلزات سه ظرفیتی در عمل انعقاد ، مؤثرتر از سایر یونها میباشند. عمل انعقاد توسط عمل لختهسازی تکمیل شده ، ذرات بزرگتر شروع به تهنشینی میکنند. در مرحله تهنشینی ، عامل زمان بسیار مهم میباشد و با قطر ذرات رابطه مستقیم دارد. مهمترین و پرکاربردترین ماده منعقدکننده در حال حاضر در جهان پلی آلومینیوم کلراید می باشد که در سالهای اخیر در ایران نیز جایگزین سایر مواد منعقدکننده گردیده است. + نوشته شده در سه شنبه بیست و یکم آذر ۱۳۹۶ساعت 10:40  توسط پگاه حیدری
|
کاربرد پلی الکترولیت...
ادامه مطلبما را در سایت کاربرد پلی الکترولیت دنبال می کنید
برچسب : مکانیسم, نویسنده : polyelectrolytes بازدید : 136 تاريخ : سه شنبه 21 آذر 1396 ساعت: 13:18